У вас бывае такая сітуацыя, калі чым даўжэй вы не тэлефануеце сябру ці знаёмаму, тым цяжэй прыдумаць прычыну набраць нумар і пачаць размову. У мяне так бывае, і зараз такое адбываецца з блогам. Ну што расказваць, калі нічога не адбываецца, усё па-старому. А напісаць штосьці трэба, каб блог заставаўся жывым, каб мову не забыць, каб быў стымул працаваць.
Няньчылася с пляменніцай ))) Дзяўчынкі такія дзяўчынкі ))) Рабілі завушніцы, бранзалеты, запляталі косы, а потым была фотасесія.
За гэты час зрабіла некалькі салодкіх букетаў і адзін букет нявесты.
Так не хацела брацца, але што можна адказаць на фразу: "...ну тады нявеста будзе без букета". Першы раз, жывыя кветкі, абмежаваны бюджэт і час. Як жа было страшна спасаваць вяселле )))
Калі ў мяне з'яўляецца шмат вольнага часу, то я наадварот люблю патэлефанаваць каму-небудзь з кім вельмі даўно на размаўляла, ці магу проста напісаць у сацыяльных сетках ці па вайберу... нават самае звычайнае "як справы" распачынаюць доўгую і цікавую гутарку :)
ReplyDeleteПляменніца ў цябе проста неверагодная, такі погляд!
ну а рукадзелле тваё заўсёды для меня было эталонным ;)